İSYAN
İsyanım kadere feleğe değil, beni kulum diye yaratana dır,
Bir lokma ekmek, hırkayı verip; ölüm ölüm diye korkutanadır,
Önüme enva-i meyveler koyup; yeme yeme diye hep vuranadır;
Madem yenmeyecek, bunca nimeti; madem yasakları neden yarattın:
Hani adaletin kuralın vardı; senin için her kulun aynıydı,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta