Şiirlerin en güzelinde
değişik bir mevsimin en tatlı rüzgarı gibi
esip geliyor sesinden mısralar
gecenin kasvetli perdesi kapandığında
berraklaşan bir yıldız gibi görüyorum onu
rüyamda
onu içiyorum sigaramda
aklımda
onun beraber getirdiği depremler
götürdüğü
ya ben öldürdüğü
beşiktaş iskelesinde bir gezinti
hatırladığım tek şey içimde bir inilti
onun olamayışın tekrarlayan sancısı
şiirlerin o en güzelinde
-hani sana yazamadıklarım-
belki de ezbere bilebildiğim
ama okuyamadığım
tek dizede onu arıyorum
-seni arıyorum-
yazamıyorum
kalemim donuyor bir yerlerde
istemeden
(İstanbul 2000)
Sinan YunakKayıt Tarihi : 31.8.2001 11:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!