İŞTE GELDİM;
ZEMHERİNİN KARDELENİ SARIKAMIŞ!
Dört yıl aradan sonra bütün hasretim ve özlemimle Sarıkamış'ıma biletimi almış, bütün heyecanımla valizimi hazırlarken gözlerim dalıp gidiyordu Sarıkamış'ta yapmak istediklerime.
Sarıkamış’ıma her dalışımda karşıma farklı bir tablo da çıkıyordu. Sarıkamış'ta kim kalmıştı ki? Sonra cevap veriyordum kendime; “Ben Sarıkamış'ı özlemiştim”, Ben orada bıraktığım kendimi,
Kendimin arkasında ağlayan kendimi özlemiştim. Belki bu cevap beni tatmin etmiyordu ama “Neyse”, deyip geçiştiriyordum.
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Devamını Oku
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta