Annemin rahmine düştüğüm anda
Adın yazıldı alnıma
Bunca yıl seni sevişim işte bundan
Sustukça sustum içimden sana
Dilimin kan revan olması
İşte bundan
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
17 Ağustos farklı bir çağrışım için değilse eğer, Marmara Bölgemizin hemen tamamını etkileyen 99' Depremi olmalı...
Ya da böyle bir depremi aratmayan 'içimizde yaşadığımız ve hala yaşattığımız bir deprem...'
Şiir, anne ile olan 'iç hesaplaşmayı' dillendiriyor gibi geldi bana... Belki de o deprem, 'yitirilişin' depremidir, kim bilir?
Şiirinizi düşündürücü bulduğumu ve beğeniyle okuduğumu belirtmeliyim Dilek Hanım..
Kutluyorum...
Bir sevdada insanin kendisini hiclestirmesi ancak bu kadar guzel anlatilabilirdi. Yuregijnize saglik. Basarilarinizin devamini diliyor selam ve saygilarimi sunuyorum...
Şimdi On yedi Ağustos gibi yüreğim yıkık, virane ve bir o kadar da doğum günü..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta