İşte! ! Şiiri - Murat Bolat

Sakınmak seni herşeyden..
Değmesi elinin bir direksiyona
yahut tutması bir merdiven korkuluğunu..

Kıskanmak işte hayata dair ne varsa..

Her tını da yüreğinin yüreğime vurması,
her olguda sana adanan yüreğin ince bir neşeyle seni anması,
baktığı her yerde seni görmesi bir çift yeşil gözün (sen ela'da diyebilirsin) ..

Sevmek işte gürül gürül, yana döne...

Elleri ceplerinde,
çaresizliği boyunu aşmış,
kurumuş kalmış bir fidan gibi,
Kenarda kendi başına bırakılmış
tozlanmış hatta ve biraz incinmiş,
hevesleri kepenk indirmiş,
gözleri kanlanmış, ağlamış belki..

Sensizlik işte..

Hataları olmuş belki,
hatta patavatsızlık bile etmiş,
yeri gelmiş kırmış dokunmaya kıyamadığı kalbini,
gözlerinde yaş olmuş kimi zaman,
acıtmış,
ağrıtmış,
bağırmış..

Eşşeklik işte...

Yine de yılmamış,
kanayan yerlerini saklamış,
ağrıyan yerlerinden şikayetçi olmamış,
sürünürken bile ayaktayım numarası yapmış,
engelleri aşmış,
herkes dururken o yüreğinin baharına elinde yüreğiyle koşmuş, yorulmamış..
Durmamış hiç,
aldatmamış,
aldanmamış..

Aşk işte...