İstasyon Şiiri - Yusuf Akkaya

Vuslata kurmuştu saatini
Soluk soluğaydı vardığında istasyona
Trenin sirenini duyunca
Kalbi güm güm diye atmaya başladı
Veda uzun sürmüştü bu sefer
Belkide sırf buyüzden
Vedalaşmak istemiyordu birdaha
Bu düşüncelerle beklerken
Gözü karşıki perona kaydı
Bir tren de o tarafa yaklaşıyordu
Nedense sireni daha bir acı geldi kulağına
Kimbilir hangi güzel yüzlüyü
Gözü yaşlı
Gönlü yaslı bırakacaktı
İçi burkuldu bir anda
Sevinmekten utandı,
Ayrılığın olduğu yerde
Vuslat yakışık almıyordu
Hayıflansa da kendi kendine
Nafileydi çırpınışı,

Bu istasyondan günde iki tren geçerdi
Biri vuslat kokardı buram buram
Diğeri acı acı ayrılık ekerdi…

24.05.2019