İstanbul'un Kırık Kanadı Şiiri - Ümit Duman

Yığılırsam canım
Olmadık anda yere,
Bilki ben sevaba girdim
Yaktı beni İstanbul.

Gidersem canım
Bu şehirden bu gece,
Bilki ben günaha girdim
Attı beni İstanbul.

İşte böyle yaralarım var benim
Rahatsız benden, aldığım nefesim
Örtülere sarıldı makus geleceğim
Hiç gözünü kırpmadan yaktı beni İstanbul.

Yollarında kayboldum
Feryad ederken bulundum
Hem açtım hem de toktum
Bir kalem ucunda yazdı beni İstanbul,
Sayfaların başına kattı beni İstanbul.

Deryanın güzelliği beni mest eylemişti
Sevabın gözyaşıyla karşılanması gibi,
Ağızdan çıkan sözler deryaya düştü
Haykırışlarla doldu denizin dibi
Belkide dalgalar bu yüzden hırçın
Denizi bile bana haram etti İstanbul,
Sen beni sevmeyi sevmedin İstanbul...