İstanbul ' dan Ayrılık Şiiri - Erat Atik

Bebekte balık tutmak vardı şimdi,
Cağaloğlu' nda bir kahvehanede oturmak,
İstanbul sesini duymak vardı şimdi,
Ve seninle olmak...

Yürümeliydim sahilde, Üsküdar 'dan ta Harem 'e,
Yada geçmeden karşıya, kayıkları izlemeliydim.
Şımarır gibi, dalgalar vururken kıyıya,
Ah İstanbul! Ben susup, hep seni dinlemeliydim.

Erguvan kokulu baharını yaşayacaktım,
Halbuki İstanbul daha sana doyacaktım,
Yine kaybolacak, karşıma çıkan ilk insana,
Ezilecek, büzülecek yine seni soracaktım.

İstanbul, bir sevdasın içimde.
Sensiz kalmak ne zor, ne yamanmış.
Gözlerime bak İstanbul ayrılık yeter,
Kokunu hissetmek isterim her nefesimde.