I.
İstanbul ağlıyor / göz kapaklarımda;
Acısı dinmiyor / ne yapsam başımda.
İstanbul böyle mi olmalıydı / kirli,
Deniz’inde çığlık-çığlık martıları;
Atılan simitlere saldırıyorlar,
Eskimiş şehir hatları vapurlarından!
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
