Yine hava karardı, güneş batıyor
Lal olmuş bülbüllerim, sessiz ötüyor
Ne dizim taşır beni, ne el tutuyor
Gelme üstüme benim,ıssız geceler
Güneş battı gidiyor, karanlık başlar
Ansızın dökülecek, gözümden yaşlar
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
inadına yaşama tutunmak...emeğinize sağlık saygılarımla...
Sevgili Aydin kardesim,gercekten insan yasaminda öyle anlar olurki,el ayak cekildikten sonraki o sessizligin icinde,insanin kendisiyle bas basa kalmasi,kendi kendisini dinlemesi dayanilmaz bir izdirap verir.Bu aciyi yanlizliga mahkum olanlar daha iyi anlar.siirinde cok güzel anlatmissin.Mutlu,huzurlu,güzel günlere..yüregine saglik.
Tebrikler çok güzel bir çalışma olmuş yazan kaleminizi kutlarım tam puanımla saygılar
Çare; inadına güneşin yeniden doğmasını beklemek, inadına uyumadan...
Kaleminize sağlık sayın Aydın Kizir...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta