İsmini bilmediğim bir türküyü söylüyordu zaman,
Kan renginde bulutlar akıyordu eteklerinden,
Azmı gitmiştim uzmu, tam bulacakken,
Efsaneleştireceğim diye başladığım aşk,
Kalleş bir fahişeyi öptü dudaklarından,
Eksiltti içimde sevecen duyguları,
Bir korku yarattı sol döşümde,
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta