İsmet Murat Şiirleri - Şair İsmet Murat

EMMİ 3
Bir piri faninin yüzüne baktım,
Garip olduğunu hemence çaktım,
Sessizce masaya çayı bıraktım,
Dahada istersen al dedim emmi.

EMMİLER
Hele durun size maslahatım var,
Güneş görmeseydi dağlardaki kar,
Eriyip olarak bir koca pınar,
Gürül gürül akar mıydı emmiler.

EMMİLER 2
Bu nasıl büyü, nasıl nifaktı,
Geldi de hanemin içine aktı,
Sanki ta beynimde şimşekler çaktı,
Eritti kül etti beni emmiler.

EMMİLER 3

Madem ki sordunuz eyleyim beyan,
Bil cümle amelin Mevlâya ayan,
Olduğunu bilse idi uyuyan,
Düzenleri bozar mıydı emmiler

EMMİLER 4
Sözde ehli iman gönünür amma,
Vicdanı körelmiş, yüreği humma,
Ameli şeytani, fikri muamma,
Bilmem ki bu nasıl kuldu emmiler.

EMMİLER 5

Bu nasıl zihniyet, bu nasıl halet,
Beyine yerleşmiş gitmez cahalet,
Kendini beğenmiş hayırsız velet,
Atasına moruk diyor emmiler.

EMMİLER 6
Nice nice kolaylıklar sağlandı,
Tepsilerde börek, çörek yağlandı,
Fırın, ocak doğalgaza bağlandı.
Şöminede kor kalmadı emmiler.

EMMİLER 7
Dinlemek üzre vardım muhterem kelamını,
Varır varmaz ilettim Rahmamın selamını,
Velakin esirgedi Aleykümselamını,
Yaratanın selamı yere düştü emmiler,

EMMİLER 8
Bezmi elestide söz veren adem,
Varıp yeryüzüne basınca kadem,
Koştura koştura peşinde kıdem,
Cihanda gaflete daldı emmiler.

EMMİLER 9
Ben küsüm siz söyleyin falan oğlu filana,
Karnı şiş, ağzı büyük, ejder başlı yılana,
Yer yüzünde süzülüp başlayarak talana,
El atıp hakkımızı aşırmasın emmiler.