Ela gözlerinde bir ömür yandım
Sarı saçlarında su olup aktım
Gittiğin yollarda taş olup kaldım
Sensiz günlerimi sil güzel aşkım
Kaç gece dinledim ağlayan sesi
Otur yıldızların altına
Seyret gecenin sefasını
Vakti sayılı ömrümüzde.
Sabah alacasıyla
Dağılırken karanlık
Uyanırken güneş yeryüzüne
Senin yanağındaki güllere
Sonbahar düşerse sessiz sedasız
Ve bedeninde ki
Tüm ilkbahar çiçekleri
Solarsa bir bir rızasız
Sonbahar bulutları kaplarsa ikimizi
Kalmak ağlayıp dönecek geriye,
Bulamayacak zarif gülü
Mumlar sönmüş
Müzik susmuş
Yanacaksın
Tutup zamanı kuracaksın geriye
Seni sevdiğimi nasıl anlatsam,
Hangi şiiri yazsam...sana yakışır.
Her müzikle ta içime,
Notalanırsın yüreğime.
Her bir sokakta yanımdasın.
Ellerini hissederim,
Çaresiz geçti zaman ay bıraktı hükmünü
Dağılmadı saçların göstermedin yüzünü
Bekleyecektin beni unutmadım sözünü
İki beden tutuştu, isterse dursun zaman
Nasıl oldu ayrıldık, döndü yürekte devran
Gözümün önünde aşkım eriyor
Tutmadım elinden kırmızı gülün
Baharın üstüne kışlar geliyor
Görmedim gidişi garip bülbülün
Sebepsiz gidişin karanlık gecesi
Sokak lambasının yanında
Sarı bir ışık düştü yere
Özgürlüğü çoğaldı gözlerimin
Rüzgârlar gelip dokundu
Titreyen gölgeme
Deniz görmüş nefesini kokladım
Sokak lambalarının biri olmalıydın
Saçların olmalıydı,
Her gece okşadığım,
Aydınlık demeti.
Ellerimin gölgesi sen olmalıydın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!