İsmail Türkmen Şiirleri - Şair İsmail Tü ...

Hani var ya sen düşlemezken ben düşünüyorum
Sen uzaktayken yüreğimde oluyorsun
Uzaktan uzağa öpüyorum da sen hissetmiyorsun
Böyle hayal edince mutlu oluyor musun diye soruyorsun
Hani sana yüreğimde yaşıyorsun diyorum da

Hepimiz Türk’üz, Oğuz boyundan,
Kimimiz Kıpçak, kimimiz kayı boyundan,
Bıktık arık ırkımıza oynanan oyundan,
Gidip vurun itleri türemesin bir daha soyundan,

Bu akşam bir hoş bakarsın sevdigim
Gözlerin gökteki yıldızlar gibi
Uzaklara bırakılmış düşlerin kayıp mi
Bahara açan güllerin garip mi
Bu akşam bir hoş bakarsın sevdiğim
Kasların geceyi aydınlatan hilal

Kul oluruz doğduğumuz toprağa
Dağıtmayız bir çınarı bir yaprağa
Yüreğimizde sevdadır şükür Allah’a
İnsanız biz saygı duyarız al bayrağa

Yürek söylüyor, kalem yazıyor
Düşler yaşıyor, kalem yazıyor
Göz seni arıyor, kalem yazıyor
Bakışlar işleniyor, kalem yazıyor

Seviyorum seni yüreğimin her yerinde
Düşlerinin en güzelliğinde
Seni yaşamıyorum şiirimin her düzeyinde
Allah’ın gündüzüne gecesinde
Sinema doldurduğun her nefesimde

mektuplar yazılırdı, gül desenli kağıtlara,
ucu yakılırdı bir kenardan sürülürken
enfiye kokuları dökülürdü üzerine
hasret kalınan kokular ulaşsın diye
uzun hasret , selamlaması yapılırdı başında

Üreyim çırpınır düşende sen usuma,
Gözlerim sevinir yazanda sen düşüme,
Her şeyde özün olur, salar beni senli düşlere.
Görmesem de gözlerini, bilmesem de cemalini,
Yahşiliğinde dururum özünün
Necesin gönül gözü yahşi can,

Sevgi diyorum bir nefeslik sözcük
Sen bir omurluk cansin düşlere
Ruh gibisin güzel düşlere gittiğinde ölüyor
Nefes gibisin sözlere alındığında hayat buluyor
Akşam kaplarken yeryüzünü hafiften
Sade sarı papatyalar selam verir yıldızlara

Ne güzel eyledin gönlümü,
Açtırdın birer birer kış gülümü,
Ne güzel eyledin gönlümü,
Sevdan ile şenlendirdin günümü,
Kırgınlıktan çıkartıp getirdin gece gözlümü