İsmail Türkmen Şiirleri - Şair İsmail Tü ...

Sevsem seni, ebruli düşlerde bıraksam,
Sararken ebruli güz güllerini, düşlerine
Uzatsam, ellerimi avuçlarına sessizce,
Sevsem seni, ebruli düşlerde,

Hiç ağlatmasam gözlerini,

Eğrim bügrüm ne varsa kalsın burda diye
Gece sabaha döndüğü anda bir tohum ederdik gul dibine
Sabah uyanmadan kimsecikler umutları çalmasın
Gelen baharla gezersin umutlarimiz
Geceden hazırlanıyor soğan kabuğu ile renklendirilmiş

Eylül gibi olsun sevmelerini
Ne sıcak ne soğuk olsun yakınlaşmalarımız
Derinden bakalım yeşil turuncu sarı olsun
Ne taksim ne üstünün birbirimizi bakışlarının
Eylül gibi olsun sevgiyi yasayışımız

Zaman olur gamlanir yürek
Dağlar ardına düşer gözler
Nefes olur uçar gönülden çıkan sözler
Bazen yaban gülü bazen kardelen olur
Kiminde ince bir nükte olur salı bir
Yüklenip sevgiliye sözler

Sevsem mi seni gonca gülün tacını sevdiği gibi,
Sevsem mi seni güneşin filizi sevdiği gibi
Gecenin karanlığı sevdiği gibi,
Geceye çalan gözlerine bakıp sevsem mi?
Seviyorum seni badem çiçeğinin taçlarını sevdiğince,
Okşayarak meltemin denizi okşadığınca

Gece olmak ister insan koyusundan
Görünmez olmak ister hava gibi
Sökülüp toprağın altına soluksuz
Kök salmak ister görünmeden
Saklamak ister bütün hayallerini gecenin karanlığına
Nefesini saklamak ister duyulmasın diye

Gel bu gece beraber düş kuralim
Gökyüzünde ay ile yıldız olalım
Papatya araçlarından fal tutalım
Gönül bağrımıza misafir kalalım
Sen çay ol ben bardak dudaklarda buluşalım
Gel bu gece beraber düş kuralım

Akşam diyordun gelecegin anı
Gün gitti karanlık sardı dünyayı
GelmedIn sevdam yıldızlar çıktı hani
Gözlerin geceyi aydınlattı sanki
Dün guluyordum karşımda bu gün hani

Akşam oldu gene
Her zamanki gibi
Gün gitti gece geldi
Yıldızlar güldü
Güneş yarına döndü
Akşam oldu gene

gerçek olsa görülen rüyalar,
görülen güzellikler hayata gelse,
dürüstlük yaşam tarzın gibi yapışa yakana,
bilgili dostların çevrelese bedenini,
heba olmasa günlerin boş geçip,