Gurbet elde, kime ne dil dökeyim?
Kaldım zorda, yok elimden tutan yok.
Yarim ile, başım dertte nideyim?
Şu gönlümün, sızısını duyan yok.
Ekmek parasına, düştüm yollara,
Sustum artık duyuyor musun?
Koydum son noktayı.
Sanma ki onaylıyorum;
Bana yaptıklarını
Daha yeni yeni anlıyorum.
Ne güzeldi baharımız yazımız,
Bir hainin tuzağına düştük biz.
Bozdu gayri, düzen tutmaz sazımız,
El aleme, rezil olduk, şaştık biz.
Apansızca bu gidişin nereye?
Makarna dağıtıyor, kömür veriyor adam,
Bu ne sevgi, kardeşim yoluna gül döküyor.
Parayı götürüyor, vatan bölüyor adam,
Şaştım kaldım kardeşim, millet ona tapıyor.
En büyük liderimiz Atatürk'tü yıllarca,
Kış sarmış her yanı,
Karlar kapatmış toprağı,
Yağmurlar çığlıklarıymış doğanın,
Derelerse göz yaşlarını akıtan.
Köyler sessizliğe bürünmüş,
Çocuklar hüzün çığlıklarını paylaşan.
Benim güzel anam…
Sağırların Hacca derlerdi O’na,
Nam salmıştı köyde, çalışkanlıkta.
Dur durak nedir bilmez,
Örnek olmuştu halka.
Aşk defterini kapatmış,
Söz geçmiyor yüreğe.
Usanmış, canına doymuş,
Sarılmaktan engereğe.
Herkes aşkı soruyor,
O aklı.
Ey sevgili,
Demiştim demeyi sevmiyorum ama,
Demiştim sana:
Gel şu gönül dostunu yıkma.
Yüreğimi yakma,
Bana bunu yapma.
İnsansın,
güzel can sen insan.
Kendini devler aynasında,
vazgeçilmez sanan…
Devede kulak bile değilsin.
Ağlaya ağlaya geldin,
Ağlaya ağlaya gidiyorsun.
Ne damar varmış be hazret sende;
Arını malına veren,
Çatır çatır çatlayan,
Yivi seti kalmayan…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!