Anılarla dolaştım o tanıdık yerleri,
Ağladım sessiz sessiz, kaç yıl oldu dönmedin.
Çiçeklendi bak yine mandalin bahçeleri,
Söz demiştin güzelim, söyle niçin gelmedin?
Mandalin bahçeleri, sonrası mavi deniz,
Uykum firari yine,
Bilirim, bitmez bu gece.
Ah ne çile Tanrım,
Bu ne işkence.
Bozdu dostluğu harami gönlüm,
Savaşacağız kaçış yok
Tarih, doğa, deniz
ruh esintisi sardı dört yanı,
esrarlı mı esrarlı;
Fasalis’teyiz…
Ben, ben değilim,
Kalmadı o güzel günlerimden
ne bir iz, ne bir eser.
Başkaldırıp haince,
sinsi sinsi çekildiler.
Canımı elime verip,
yarı yolda koyarak
Nerede adamlık, bu ne bencillik,
Ye bakalım daha, nereye kadar.
Öldü mü insanlık, hani bilgelik
Ye bakalım daha, nereye kadar?
Yaşa başa bakmaz, volta atarsın,
Gör be kardeşim,
gör nasıl bir çukura çekilmişiz.
Dip yaptık dip,
daha dibi yok.
Bak,
kan akıyor oluk oluk
Bu değil evlat,
Yapılması gereken bu değil.
Bu, sana hiç yakışmıyor.
Tuzu kuru bebeler gibi,
Hafife almak hayatı,
Sana da, senin doğana da
Ne bitmez çilem varmış yana yana çekerim,
Kabahat sende değil, sana gönül verende.
Mekanım gurbet olmuş hem ağlar hem giderim,
Kabahat sende değil, deli gibi sevende.
Azat ettim seni bil, kaldı aşkın kalbimde.
Lafa bakma sen.
Ucuz değil hiçbir şey benim ülkemde.
Bedeli ödeniyor bir bir,
sen görmesen de…
“Ekmek aslanın ağzında” sözde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!