İsmail Sağır Şiirleri - Şair İsmail Sağır

Nasıl sevilmez ki böyle bir güzel?
İçimi eriten bakışı güzel…
Her bir kıvılcımı ruhuma özel,
Aşkı şimşek şimşek çakışı güzel…

Sığmıyor gönlüme vurgun sineme,

Uymuş İslam etiğine,
Dünya şahit mertliğine,
Ahır dağı eteğine,
Kurulmuş Kahramanmaraş

Hiç sormadan neden, niçin

Her konuşan haklı suçlu nerede?
Temiz isek bu kir nedir derede?
Aklımız hilede gözler cerede,
Ölçüyü oynattık karışı bozduk.

Edep rezil ile yarışa çıktı,

Her şey ölçüsünde olmalı karar
Çok da zarar verir yokluk da zarar
İster yavru olsun ister ihtiyar
Yalı fazla köpek azdıkça azar.

Aşırı seversin şımarır hepten

Kahramanmaraş’ın güzel ilçesi,
Yeşiller içinde şirin Andırın.
Bitmese de halkın derdi çilesi,
Cennetten bir köşe şirin Andırın.

Yaz kış seyret şendir renklerin toyu,

Sen aklıma girdiğinden beri,
Uykuyu kaybettim Alyüzlüm!
Nereden bilirdim!
Aşkın sıcağından kaçıp sığındığım,
Buz gibi yayla evimde,
Ayrılığın ateşinden kavrulacağımı,

Bir peri tanıdım, ışıl ışıldı bakışı,
Çiçeklerle bezenmiş,
Ağaçlarla süslenmiş,
Orman yeşiliydi gözleri...
Bir başkaydı, kalbimi yakışı!

Bir gün…
Bir fırtına kopacak kalbinde,
Durduramayacaksın.
Kapılacaksın bir sevda seline,
Boğulacaksın.

.........NE KÖY OLUR…
El açıp insana kulluk edenden,
Ne köy olur beyler ne de kasaba!
Kabuklaşmış özü bitmiş bedenden,
Ne köy olur beyler ne de kasaba!

Yaşlanınca hâkim mi oldun?
Bu sorular, sorgular niçin?
Anlatayım neler yaptım,
Senin için, senin için.

Henüz on beş yaşlarımda,