Giyinecek elbise kalmamış, yüreklerde
Çırılçıplak geziyor, bedensiz vicdanlar
Kalp diye taşınan, et parçasından ibaret
Kimi insanlar
Fikrin olmadığı yerde akıl serseri olmuş
Gözlerinde akan yaşları düşünürüm,
Deniz suyu mu diye,
Bakmaların kaldı deryaların gel git lerinde...
Acıların içimde nasıl depreşir bilinmez.
Yüreğinin içinde oluşan sızılar,
Kimin eseri hissedilmez.
KIRIK DÖKÜK HER YERİM
Kalbimde gecen kan diye bakma
İçimde dolaşan sensin
Gözlerini al gel bana
Özlemin adın semada gezen ismin
Sen
Otur çocuk
Yürümeye çalışma
Ben
Koşmayı yeni öğrendim
Kırk yaşında
Günün nasıl aydınlandığını
Bilir misin
Karanlığı yırtarcasına
Güneşin rengini şafakta fark eder misin
Aklımdasın unuttun mu?
Geceleri seni düşünmekten uyuttun mu?
Geçmişi bir kenara bırakalım
Gelecekler ile uğraştığı mı unuttun mu?
Gerçekliği yaşamak zor diyorsun
Küskün hallerin içimi acıtır
Anlatamadığım yıllar yaşadım
Kendimce
İki satır bir hece
Umutsuzluklarım her gece
Bak bakalım
Bu dünyanın neresindesin
Yaşadıklarının
Esiri olmuşsun her şekilde
Anlattıkların değil de
İçindeki sırlar mahveder
Kırmızı olan gülü eline alırsan
Solar diye korkuyorum
Hayatımı sana bağlarsam
Kopar diye korkuyorum
Kadehi tutarsan
Kırılır diye umuyorum




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!