ne kırmızı gül ne beyaz gül versen de
ne mor menekşe en çok yasemen severim ben
yüregimde ki kırık camlar gibi tuz buz olmuş
artık yapışmaz tutkallarında faydası olmaz
olsa da istemem
ölümü bekler oldum ben artık
ne senden ne dünyamdan beklentim kalmadı
sahte yüzlerden yalanlar riyakarlardan
dünyamdan hiç umudum kalmadı
şimdi sarı pembe mor gülleri dersen
benim için onlar deve dikeni artık
hele hele yasemen mor menekşeler
ben kendim toplarım koklarım
içime çekerim kokusunu
kendi gönül bahçemle baş başayım
dünyam onlarla birde ölümü sonsuzluga
gnlümde beklentilerim hiç kaldı hiçhiç
yalnızlık
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Devamını Oku
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır