Soluk alamıyordu zamanın kalbi durmuştu
dudakları solmuş gözlerine korku oturmuştu
saçları karmakarışık mevsim mevsim dökülmüştü
hırçın acımasız ruhlarca durmaksızın dövülmüştü
dayanamadı bunca acıyadevriliverdi boylu bunca evrene
son yolculuğuna çıkarkern kimse yoktu yanında
bir tek yalnızlık ağlıyordu o en çok sevdiğine
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
