Ey Nazlı inci! girdin mi bir gönle çıkmak nedir bilmezsin
Gönül tahtına oturur da koca sarayı viran eylersin
Bütün bir benliği sararsın, ‘beni’ kendin kılarsın
O, yokluk deryasında; O'nda ise bir tek sen kalırsın
Bundan sebep der Fuzulî, O imiş her ne var âlemde
O ki ondan gayrısı kalmamıştır ne evvelde ne âhirde
Nazlı ve kıskançsın, şâşaalı tahtına ortak istemezsin
Seni bulmaktan önce aramak isterim.
Seni sevmekten önce anlamak isterim.
Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de,
Sana hep, hep yeniden başlamak isterim.
Devamını Oku
Seni sevmekten önce anlamak isterim.
Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de,
Sana hep, hep yeniden başlamak isterim.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta