Yetmiyor, kifayet etmiyor, ne söylense az geliyor
Sinem hüzün içinde, melalim hicran ile aynı mecliste, dil lal olup sessizliğe çekilince
Ne kelime kalıyor, ne izan ahenk buluyor, o an nefes dahi hali meramıma eşlik etmiyor
Kalbi burukluk nüfus ediyor, gözler fersizleşerek karnlıktan bir nebze olsun umut bekliyor
Asla dayanamam, bir şekilde söylemelemeliyim
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta