Yetmiyor, kifayet etmiyor, ne söylense az geliyor
Sinem hüzün içinde, melalim hicran ile aynı mecliste, dil lal olup sessizliğe çekilince
Ne kelime kalıyor, ne izan ahenk buluyor, o an nefes dahi hali meramıma eşlik etmiyor
Kalbi burukluk nüfus ediyor, gözler fersizleşerek karnlıktan bir nebze olsun umut bekliyor
Asla dayanamam, bir şekilde söylemelemeliyim
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta