Manav bakkal her gün astı yüzünü,
Yıl dört mevsim ben yaşadım güzünü,
Hiç görmedim bu ömrümün düzünü,
İşin bilmez rüşvet yemez memurdum…
'BALYOZCUDAN DÖRTLÜKLER' KİTABINDAN
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta