21 Ekim 1981 - 09 Eylül 2019
Işığın dışında kalmış eski osmanlı evi gibi,
sureti yorgun ve gözleri çökmüş bir sokağa bakmaktadır,
ödemli yüreği.
ilaçlardan ve düşüncelerin yaşlılığından,
ya uyumaktadır, ya yürümektedir uyuşmuşçasına...
Ölümden başka hangi deva kurtarabilir,
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Şiirinizi sevdim. Aslında tuhaf bir şekilde etkilendim.
Bu yüzden içtenliğime inanın.
Adını kısaltın ve son dizeyi gözden geçirin.
'hüznün ve yaşamın tadını neyden alabilir...' derken, (başka) neden alabilir mi demek isti
yorsunuz?
-y- kalkmalı o zaman.
Şiirinize ve size saygılar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta