Şen bebek Gülşen bebek
Hiçbir zaman hiçbir yerde
Ağlayıp durma olmaz mı?
Gül bebek gül sen bebek
Açılacak güller
Her yıl eylül ayı içinde,
Hüzün çöker hüzün gönlüme.
Dalar giderim kendimce ben,
Bambaşka, farklı bir âleme!
Bakarım bu günden maziye,
Bugün sen benden çok uzaklardasın
Ben ise üzgün, perişan, kıskıvrak
Bakarım her gün sensiz hep yollara
Belki bir gün çıkıp gelirsin diye
Yakıp da gönlümü gittin buradan
“Ela gözlerini sevdiğim dilber”
O günden bu yana yaşlı hep gözler
Bakarım yollarına üzgün perişan
Al eline birkaç sümbülle gülü
Seyret onları koklaya koklaya
Çek içine mis gibi mutluluğu
Güzel hayat içinde doya doya
Bırak gitsin her türlü sıkıntıyı
İlgi ve muhabbet ile
Kalplere dolmalı sevgi
Köy,kent,kasaba, şehirde
Saygı ve sevgi içinde
Aydınlat çevreni
Dağılsın zulümât
Çok nefis
Bir tablo gibi
Görünsün hakikat
Tek başıma bu gece
Düşündüm ince ince
İçten içe bir süre
Baktım aya bu gece
Baktım ona öylece
Biraz sonra yine akşam olacak
Gündüz tekrar geceye bürünecek
Şafak da tekrar yeniden sökecek
Güneş yepyeni ümitler üstüne
Yeni bir şevkle özlemle doğacak
Geldik acaip garip bir âleme
Baktım kâinata bir yolcu insan
Gider bu âlemden başka âleme
Baktım kâinata bir yolcu insan
Mazi ile müstakbel arasında




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!