İçmez içirir yemez yedirirler
Tanırlar öncelik daima bize
Hastalanırsak üzülür pek onlar
Koşarlar her türlü yardıma bize
Cefakar çok bizim annelerimiz
Neden bu sıkıntı neden bu keder,
Neden bunca çile,neden tüm bunlar?
Anlar hâl ehli hâl ehlinden derler,
Yok mu ferec yok mu ferahlık bize?
Oturmuş bir köşeye
Dert içinde gariban
Acıklı hep her günü
Dertle dolu şu insan
Acılarla iç içe
Cuş u huruşa gelmiş bülbül-ü şeydâ
Hicaptan ala dönmüş ruhsâr-ı gonca
Gün ışıması şafak söker misâli
Dost olmuş nebatat eşcâra temâşa
Bugün yine Gazze’nin
Cadde ve sokaklarından
Çığlık çığlığa feryatlar
Ahlar yükseliyor yeniden
Bir saldırı sonrasında
Bugün Gazze’nin
Cadde ve sokaklarında
Çocuklar annelerini
Babalar da onları aramakta.
Bugün; Gazze sokaklarından
Çığlık çığlığa, feryatlar yükselmekte.
Ne çabuk geçmiş yıllar
Daha dün gibi
Kalmış mazide artık
Altmış yılı aşan bir süre
Hızla akıp giden
Şu zaman dilimi içinde
Akıp giden bir su misâli
Bu âlemde bir yolcu insan
Bir müddet oyalanır burda
Bu diyardan çıkıp gider insan
Kimi varlık kimi yokluk içinde
Akıp gitmiş hızla seneler
Şimdi o yıllar nerde şu an?
Giden gelmez asla geriye
Ne de çabuk geçiyor zaman
Çok çabuk geçiyor bak günler
Acımasızca kınamalar
Düşüncesizce konuşmalar
Ümitsizce bocalamalar
Hepsi de hepsi de
Bir gün yok olup gidecek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!