Gerçek can dostlar
Zora düştüğünde insan
Ona zor anda
Yardım edebilenlerdir
Onlar azdırlar
Şevksiz nice pek çok kimse
Hasret özlemle sevgiye
Arar onu biteviye
Sevgiden uzak bir yerde!.
Düşün hâl geçmişle günü
Boş geçirme hiç gününü
Zayi eyleme özünü
Gidiyoruz gündüz gece
Doldur artıyla günleri
Bir,iki,üç,dört,beş derken
Bitti sene geldik sona
Girdik bugün yeni yıla
Göster sevgi sevincini
Sempatik ol mutlu yaşa
Sevincime acı kattın
Beni benden alan gönül
Derman dedikçe dert sattın
Ahı bende kalan gönül
Çayır çimen gezmez misin?
Gönülde öyle bir iz bırakmışsın ki
Ordan söküp atmak ne mümkün seni
Bugün bile hala aklımdasın sen
Oysa ne de çok sevmiştim ben seni
Yıkıp o gün bütün hayallerimi
Unutma sen hiç dünü
Hatırla zor günleri
Yükseltsin Hak ününü
Gözdesin Çanakkale
Zor günlerin şehrisin
Oturmuş koltuğa
Konuşur kendi kendine
Kim bilir neler anlatıyor
Şu küçücük bebek bize?
Elini uzatıp dimdik
Şen bebek Gülşen bebek
Hiçbir zaman hiçbir yerde
Ağlayıp durma olmaz mı?
Gül bebek gül sen bebek
Açılacak güller
Yok kapımı açan kendimden gayrı
Gurbet elde yalnızım bugün yine
“Kanadı kırılmış bir kuş gibiyim”
Gurbet elde yalnızım bugün yine
Bazen deniz kıyısında dolaşır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!