El-Bâsıt sensin, açarsın eli,
Rızkı çoğaltır, büyütürsün dili.
Gönüller seninle feraha erer,
Senin lütfunla, gönüller genişler.
El-Hâfıd sensin, indiren yerine,
Sorma bana haldeyim, sorma bana neredeyim,
Felek sardı her yanımı, bir cendere içindeyim,
Sağa baktım sola baktım, kimseleri göremedim,
Düşmeden düşmanlarımı, ey dostum hiç bilemedim…
Gelen vurdu giden vurdu, bu hayat beni çok yordu,
Ağlamaklı oldum yine
Tutuldum deli birine
İnandım çok sevgisine
Yalan imiş dolan imiş
Falan imiş filan imiş
Kaderim de ne varsa hepsi yaşanıyor,
Dünya durmuş, sanki artık, bana dönmüyor,
Bu kadar da olmaz hayat, aklım olmuyor,
Yoruldum, yoruldum, gardaş yoruldum…
Yoruldum, bırakın beni gideyim,
Artık o eski ben değilim,
Artık sana hayran değilim,
Sevmezsen, sevme beni,
Seni sevecek değilim...
Gelmezsen gelme yanıma,
Daha bugün gibi, hatırlıyorum,
Nasıl utanmıştım, tutunca elini,
O yılları, o anları, unutamıyorum,
Nasılda, sevmişim, delice seni…
Bakışını gözlerimden kıskanıyorum,
Deli oldum, deli, deli,
Ağlıyorum geceleri,
Bir uçurum kenarında,
Giderim ileri, geri.
Sordun mu hiç ne haldeyim,
Gecenin bir yarısında, ağlayarak uyandın mı?
Meczup gibi sevdiginin, kapısına dayandın mı?
Rüyalarda gördüğün, her şeyi gerçek sandın mı?
Olmadan oldum deme, yanmadan yandım deme…
Deme, deme, deme yaşamadan, anlıyorum deme…
Yine çıktın sen karşıma, dünyam yıkıldı başıma,
Unutmak istemiştim bir daha görmem demiştim,
Hatıralar anılarla, kurduğum küçük dünyamla,
Ben kendi kendime artık yeterim demiştim…
Ruhumda bedenimde yine girdin her zerremdesin,
Sende beni seviyorsan, beni neden bıraktın,
Kor ateşi biliyorsan, hasretinle niye yaktın,
Madem böyle olacaktı, kalbim senle yanacaktı,
Neden o kara gözlerle, saatlerce bana baktın…
Ey sevgilim gülüm derdim, gözbebeğim,nurum derdim,
-
Ebru Yıldırım
Tüm Yorumlarsitem dolu