Seni ben şikayet ettim kadere ,evet kabul.
Suçlu gösteriyor seni tüm deliller,ben söyledim.
Çalarken ,gönüllü olmaya zorlarken beni,
Kalbimde parmak izlerin kalmış, farketmedin.
Yıllar önce ,suç duyurusunda bulunmalıydım belkide..
Her Sabah güneş olduğunda
Ve
Her akşam güneş battığında
Karanlıkta ışık
Işıkta gölge diye aradığım sensin
Dünyada ve diğer hayatta
Topla ruhum güneşi gidiyoruz
Bugün başka diyarlardan göçüyoruz
Elimde bir valiz ,karanlıklardan geçip
Aydınlığa mum yakanları söndürüyoruz
Farkındayım gökyüzü ağlayacak o vakit
Ertele beni hayat, ben sırada değil,dışardayım.
Bak!bu yollar bitmedi,derviş gibi diyarlardayım.
Düştüm, çorak zalim kalpte kurumaktaydım
Gözyaşlarımla ,yeşerdim, üşüdüm yol boyu
Aşk’ı kulda yok, aşktan geçtim ilahî huzurdayım
Ve İlkbahar gelir ..
Biz sonbaharı hep aklımızın bi ucunda taşırız,
Yaşama sevinciyle dolu gûlüslerimizi
Çicek gibi,sevgisizlere sunarız ..
Icimizdeki intiharlari kimse bilmez ,
Makyajlarla hüznümüzü saklarız,
Gülümse kursağında kalan acılar düşsün yakandan
Gülümse hapşırınca her bir yanı dağıtırcasına
hoyrat
Gülümse o kör talihin başına ,şeytan taşlarcasına fırlat
Ve gülümse senin payına düşen bu sınavı kazanalım bırak
Bir adım kaldı,sonsuzluğuma
Bir adım…
Yavaş yavaş eksiliyor yeryüzü
Ne çok ağladım.
Şiirlerime dokunduğumda
İnanmak sevmekten çok öte azizim..
Ki zindanlarda çürümeye terkedilsen bile
Bir gün uçacağını yerleştirince beynine
Kuş olup uçarsın,kimse tutamaz seni.
Geceler mi yorgun benmi durgun
Bu sessizlik kulaklarımı deliyor
Kuytularda kaybettiğim deli doluluğum
Sanki yalnızlığım kalabalıklara savaş açıyor.
İçime çekilmişim,içimde ,için için bir çocuk ağlıyor..
Gözlerin nereye bakarsa baksın
Vicdanına rastlamıyorsa bir avluda
Dilediğin kadar avuçla toprağı
İnsan değilsin
Karnın tok sırtın pak iken rahatsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!