Münzevi halette yek pareyim ben
İns’u cin görünce tevahhuş etti
Huzur’u pür meal avareyim ben
Destursuz nazarlar tedehhüş etti
Mahbubum zulmettir divane sanma
Heva’i nefsinle Rahman’ı anma
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
