Bir alaturka sessizliği kaplarsa içimi, azgın deniz misali, kayalara çarpan dalgalar gibi duyacaksın sesimi... Yağmur damlalarının çatıya sert düşmesi, iste o ses gibi!
İçimdeki o çığlığa kulak vereceksinki, en acı intikamın sessiz ateşini sen tadacaksın.
Misaller zincirine vurulmuş şiirimde sen! İntikam ateşinde dövülmüş kılıca çarpacaksın. Hayat denizinde, hayal gemime çarpan dalgalarla ben uğraşırken, sen! Hayat tiyatrosundaki kader piyesinde baş rolunü kaptıracaksın. Elinden şekeri alınmış çocuklar gibi, mosmor gözlerinle kinlice bana çatacaksın. Amma...
İs işten geçti sözümle sen! Bu sefer hayata küsmenin ilk, kader dansının son müziğini duyacaksın
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta