Her hatırlanmanda bir ceylan ölür
Soğuğa ve kara esir kara dağında
Sevdanın düştüğü her zamanda azrail bir adım ilerde
Ve tetikte bekliyor içimdeki intihar yıldızı
Tek bir yıldız olmayan karanlık gecede
Şimdi nehirlerin akışına bıraktım düşlerimi
Oysa dinlediğim her şarkıda bir tutam sendin
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta