1. Sone: Aile
Kaldır başını ey ömrüm,
Bu son şafak.
Bir daha ne kırmızıyı bu kadar canlı göreceksin.
Ne de yıldızlar bu kadar parlayacak.
Hayat kısaydı senin için.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta