Sona ermez; şu dünyâ'nın, savaş denen vebası...
Genç yaşta toprak olur, her kralın tebaası...
Her seferde, mâkul/sudan, birçok sebep olur da;
Aynıların, birbirini yemesi de, cabası...
Gerçekte; insan olan, insanlığa hizmetlidir...
Hep doğru yöne çekmeli; aklı ve arabası...
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta