İNSANLIĞIMA KOŞUYORUM
Hey gidi yalnız bahar
Dalgalanan mavilikler koyu renk almış
Güneş kaybolmuş, duman kaplı alem
Korkutuyor
Büyük, devasa gemiler
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Ta uç üç kıtada başta gönüllüler
Gırgırına ulusüstü kuvvetler toplantıda
Açlık, kıtlık kapıda
İklim kuşakları değişti
Kişiler uşaklaştı
Yetişen aşklar kaypak
Sallı sollu ihanetler moda
Işıklı kentler beton
Demir perdelikler
Cenazeler morg odasında çürür
Sokaklar leş kargalarına peşkeş
Yaylalarım, köylerim istila
İnsanlığıma koşuyorum
Tebrikler dostum..Vurucu anlatım bu kadar olur..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta