Bilmiyorum hangi penceresindesiniz dünyanın. Bir şeyler bildiğim vardır elbet, mesela;
Benim penceremde insanlar kördür, görmezler yanı başında açlıkla boğuşanı.
Benim penceremde ideolojiler katildir, insanı insana kırdırıyor diye,
Benim penceremde iki yüzlüdür yöneticiler, dünyanın bütün renklerini para üzerindekilerden ibaret zannederler çünkü.
Benim penceremde hayat zordur, çağdaşlığın getirisi her türlü sıkıntının altında bir yetimdir, insanın varlığı.
.
.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta