İnsanda, zehirler öldürür kendini akrep gibi.
Kendisi için hiçbirşey yapmadığında
umutlarını sulamadığında,
kronik bir yalnızlık yaşadığında ruhunda...
Vazgeçtiğinde herşeyden,bitki misali,
fotosentez uyguladığında bedenine...
İnsan zehirler kendini yavaş yavaş,
Unut demek kolay gel bana sor bir de,
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Devamını Oku
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta