Karanlığın kalbinden bir şelale akınca aydınlığa
Tatlı bir nehir bulaşır toprağın damarlarına
Dokunduğu zaman öyle okşar ki bu su değeni
Ağaçlar bile sıyrılır kabuklarından girmek ister içeri
Sonra sonsuz gemiler açılır tüm dünyanın kapılarına
Yıldızları saran trenler peronlardan kalkar ardından
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta