tüm zamanların en büyük aşkının peşine eşine az rastlanır
takipte
kıyının öteki yakasında
yürek parçası kır güllerinden örülü
buketler halinde arz ettiğim
yürek burkan hikayelerim
arzı gökyüzünü bir bütün yerinden oynatır
yerle bir kırık dökük
içimdeki zelzele tektonik dibe çöker
birden
kafam karmakarışık
karış karış içine saplandığım
çamur deryasında boğulmaya niyetim yok
çıkmaya takadım
anım anıma uymuyor
oynadığım oyun çok büyük kuralları basit
içinde ufaldıkça kayboluyorum
çıktığım yolculuklar nereye çıkar
vardığım yol nereye çıkar
akıbetim belirsiz
bir fiske devirir, bir fısıltı ürkütür
anlık tebessüm yeryüzünün en mesut insanı kılar
ne aza ne çoğa
kararında olağan koşullarda yaşamak istiyorum
uçuyorum çok uzaklara
dalıyorsam derinlere
ne kanadım oluşundan ne yüzgecim oluşundan
kıl payı, şans eseri vadesi gelmemiş ecele borçluyum
bu saatten gayri
insan gibi insan,
insan gibi insanla olmak istiyorum
20:44 06.01.2009
ELAZIĞ
Kayıt Tarihi : 22.1.2009 21:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)