Dünya dolduramıyor hiçbir insanın içini ve cebini
Dünya doldurdu bu kadar doyumsuz ile kendi içini
Doymak bilmeyen herkes bir insan borsası kurdu
İnsanoğlu doymanın yolunu doyumsuz olmakta buldu
Kanunlarda yetmedi insanı doyurmaya
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
"İnsan Borsası..."
Nasıl da tiksindirici bir tanımlama!
"Alınır, satılır",
Üstünden para kazanılır, makam, mevki de elbette,
Öyle mi!
Her şey ortada, açık!
Yazık insanlığa, kendini pazarlayana, kullandırana!
Tebrikler Önder Kardeşim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta