İnşallah Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Arı gibi sana uğruyor yüreğim,
Kelebekler, kuşlar gibi sana uçuyor,
Seni arayıp duruyorum yıldızlar gibi,
Mehtap gibi,
Kumlarında ayışıklarının oynaştığı kumsal gibi,
Kumsalı öpen dalga ben oluyorum,
Işık oluyorum karanlık sulara vuran,
Sana bir olmadığım kalıyor
Kurban.

Vah benim yürüye yürüye eskittiğim yollarım, vah,
Vah menziline ulaşamayan yollarım,
Heyecanlar içinde çırpınıp duran yüreğim,
Vah benim özlemlerim,
Azaplarım, çilelerim, vah,
Birgün bu kahırlar biter de gider
İnşallah.

Hele bak ki; ne umutlara beller bağlamışım,
her biri ulaşılmaz birer dal,
her biri birer çıkmaz sokak,
her biri birer acıklı öykü,
Bir karasevdandır dilimde çığlığa dönen
Türkü.

Ecelle baş ettim bir ömür boyu,
Açlıkla, susuzlukla, uykusuzlukla baş ettim,
Çilelerle, acılarla, hüzünlerle,
Özlemlerle,
Açmazlarla baş ettim.
Fakat yüreğimle bir türlü baş edemedim,
Yüreğim benden hesabını sordu çektiklerinin,
Veremedim.

(KAFES İsimli Serbest Şiirler 'inden > 71-72/100)