İnfazımı geciktirdi yalvaran bakışlarım
Korkaklığımdan korktum bir an
Dilimin ucuna kadar gelen zehir kelimeler
Canhıraş bir yutkunmayla yaktı tüm benliğimi
İsyan gecelerinde bir yudum sabır içtim hep
Yarınlarda sadede gelmenin düşünü kurdum
Ölümle taltif görecekse ferahlayışım
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta