İstiridye açmış ağzını
Bekler nisan yağmurlarını,
Girer tek tek damlalar
Kapatır birden kollarını,
Dalgalar savurdukça
İnciler süt beyazı,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Ya yağmur damlası yada kum tanesi ne farkeder, sabırla oluşmuş sonunda inci tanesi...
Tebrik ederim..
Fuzulinin bir eserini çağrıştırıyor çalışmanız...
yümn-i na'tinden güher olmuş fuzûlî sözleri
ebr-i nîsandan dönen tek lü'lü-i şeh-vâre su
FUZULİ
sizin de belirttiğiniz gibi bir efsaneye, göre istiridyeler nisan ayında denizin yüzüne çıkar, yağmur yağarken kabuğunu açar, bir iki damla alır, yeniden denizin dibine inerlermiş. bunlar zamanla inci haline gelirmiş.
Güzel bir betimleme, tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta