İnce hastalıktı benimki inciten seni
Oysa medet umdu sensizlikten
Benim için hastalık diye tarif ediyordum seni
Bilemezdin ki sensizliğin beni yataklara düşürdüğünü
Batarken o yatak bana
Sen ki yazabilsen aşkın sevdanın kitabını yazardın
Formüllerle yaşayın diyerek
Yaşamıştın okur gibi derin sevdaları
Yaralıydın biliyorum
Çırpınışında yoktum ama bak eriyorum ve sen varsın
İlacım reçetem doktorum
Bak iğneli yatak
Ne gece gece, ne gündüz gün dolu
Ben ki senin koynunda uyanmayı tatmışken
Nasıl sensiz uyanmalara sarılayım ki
Doktorum...
Belki aşk acısıydı sana bu dalı seçmende ön ayak
Bak içim titriyor..nefes alamıyorum
İlerledi bu illet
Bizi soruyor, kırılıyor, kızıyor kızdırıyor...
Belki de ameliyat masanda bir hastanı kaybettin
Belki de suçluydun
İlacım...
Bak aman diyorum
Yüreğim kağıt gibi
Bende suçlu olmak istemiyorum
Yaşadın hastalığın incesini
Biliyorum benimki de ince hastalıktı inciten seni
Sensizlikti onu büyüten
O derinleşti yedi kat yerin dibine girdi
Derinleştikçe sessizleşti
Sessizleştikçe ne tuhaftır ki
'Medet umdu sensizlikten'
04/08/2002
Gazi Mah.
(Başlarken...Bitmişti/Bir Aşkın Anısına/4)
Kayıt Tarihi : 12.10.2004 19:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)