İnanmaz Mısın? Şiiri - Halil Kumcu

Bahçemde açmaz güller, soldu baharım,
Sözüm geçmez günlere, inanmaz mısın?
Gözyaşım sel olur, taşar her bir yaşım,
Sol yanım paramparça, inanmaz mısın?

Dağlar bilsin aşkımı, rüzgâr da duysun,
Her ne kadar uzak olsan da suçlusun,
Teselli arar yüreğim, yıllar yorgun,
Bir tek sana tutkunum, inanmaz mısın?

Yollar bizi kurtar, her adım sancılı,
Ateş düşer üstüme, yalnız, acılı,
Kalbimde sevdan var, ayaklar prangalı,
Alevinle yanarım, inanmaz mısın?

Liman aradım dağda, kırda, nehirde,
Yetmedi gücüm, seherin son deminde,
Hasretle alevlendi, yaram git gide,
Dermanın olamadım, inanmaz mısın?

Tüter öksüz eski bir hüzün her gece,
Hiç kapanmaz çukurlar açtın düzmece,
Gönlüm sana kilitli, hem de gizlice,
Son nefesim senindir, inanmaz mısın?

Dudakta fısıltın, kulağımda adın,
Ömrümce sürecek hep hayalin, nazın,
Mazimde sakladığım en derin sırsın,
Ölene dek beklerim, inanmaz mısın?

Halilî der ki: Yazgım ayrı yazılır,
Sensizlik devasız dert olur kazılır.
Ayrılık firariyken, saçım ağarır,
Külünden dirilirim, inanmaz mısın?

13 Eylül 2025 / Cumartesi / Bartın