İnanılası şey değil bu, zaten anlatmak da çok güç bir şeydi.
Dem vurmadıktan sonra zaman, yürek nasıl sevdiğini söylerdi?
Kâh ağlayıp kâh gam alsam da hayattan, alnımıza yazılan hep kaderdi.
Ölüm bile olsa sonunda, senli hayat inan her şeye değerdi.
Kalp sızlar, yürek incinir ki, hey hat! sevdiğim başkasını sevdi.
Acılar sarınca bu denli yaradan her yanımı, aklım ümitsizliğe yenildi.
Tek çare vardı kurtuluşuma ümit olan, o da ecelin elindeydi.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta