Ağlıyor gözlerim sensiz gülmüyor
Yaralarım kanıyor derman bulmuyor
Ayrılalı günler geçmek bilmiyor
İnan birtanem senin yerin dolmuyor
Önüme inciler yığsalar dönüp bakamam
Sensiz bir hayata ben dayanamam
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta