Sıkıyor cendereler, şu ruhumu gaddarca!
Binlerle lanet iblis, hançer sokar hunharca.
Hayat denen meçhulün, korunması ne zormuş,
Dost sandığım nice kul, diyor; “onu hor harca! ”
Bir teselli arar kalp, huzur, sükûn verecek,
Akıl muhtaç mürşide, her gerçeği görecek.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta