Göğsümden kopan amansız bir çığlığın gecenin çıldırtan sessizliğine karıştığı bir vakitte, kelimelerin yokluğuna başkaldırışını,titrek ellerimde bitap düşmüş kalemimle bastırmaya çalışırken çocuksu gülüşün vuruyor her hecede yaralı yüreğimden..
Ve her gece hasretinden baskın yiyen Gönlümün darmadağın olmuş karanlık sokaklarında, açtığım hendeklerin başında sabahlıyor uykuya hasret yorgun gözlerim..
ve sabahın ilk ışıklarında belirginleşiyor gece boyu çatışmanın ağır bilançosu
her köşe başında alnından vurulmuş yatıyor buz kesmiş birer ceset misali umutlarım..
Benim de mi düşüncelerim olacaktı,
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Devamını Oku
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta